okruchowe
Encyklopedia PWN
trzeci i ostatni okres (jednostka geochronologiczna) ery mezozoicznej, trwający od ok. 135 do 65 mln lat temu; również nazwa systemu (jednostka chronostratygraficzna) obejmującego skały powstałe w tym czasie.
geol. osady nagromadzone w morzu na szelfie i skłonie kontynentalnym (głównie piaski, żwiry i muły), których składniki okruchowe pochodzą z lądu;
geol. proces przemiany luźnego osadu w zwięzłą skałę dzięki krystalizacji — w wolnych przestrzeniach między ziarnami osadu — spoiwa skalnego, tj. cementu, składającego się z minerałów tworzących się na miejscu powstania skały;
karbon
piąty okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 355 do ok. 295 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały.
[łac. carbo ‘węgiel’],
pelity
osadowe skały okruchowe zbudowane z ziarn średnicy poniżej 0,01 mm;
[niem. < gr.],
szósty okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 295 do 250 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały.
